رادیو شبکه لامپ "آنگارا".
رادیوهای لوله شبکهداخلیلامپ شبکه رادیولا "آنگارا" در سال 1955 توسط کارخانه الکتروتکنیک ایالت ریگا VEF ساخته شد. در آغاز سال 1956 ، کارخانه VEF تعداد زیادی گیرنده و رادیوگرام را براساس لامپ های انگشتی با طرح ها و پارامترهای مختلف تولید کرده است. برخی از بلوک ها و شاسی های وسایل نقلیه یکپارچه بودند. اگر دامنه VHF فراهم شود ، همه دستگاه ها دارای سوئیچ راکر ، آنتن مغناطیسی داخلی قابل چرخش و دو قطبی داخلی هستند. گیرنده ها و رادیوهای کلاس III هر کدام 2 بلندگو دارند ، کلاس II و بالاتر - چهار. نام دستگاههای جدید با سنگهای قیمتی نشان داده می شود: آلماز ، آمتیست ، آکوامارین ، کریستال ، یاقوت ، یاقوت کبود ، توپاز ، کهربا. یک سریال رودخانه ای وجود داشت: Amur ، Angara ، Terek ، Dvina و یک مجموعه موسیقی: کنسرت ، ملودی ، سمفونی و دیگران. برخی از نمونه ها برای تولید به کارخانه های دیگر اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی منتقل شدند ، برخی دیگر توسط یک دسته آزمایشی تولید شدند. در روزنامه کارخانه Vefietis (VEFovets) در پایان سال 1955 ، گزارش شد که وظیفه وزارت صنعت مهندسی رادیو اتحاد جماهیر شوروی در مورد توسعه 15 مدل تجهیزات رادیویی و ساخت نمونه های اولیه آنها توسط طراحان و کارگران تولید VEF تحقق یافت. دستگاه های تولید شده در نمایشگاه جهانی بروکسل در سال 1958 به نمایش گذاشته شد و به آنها جوایزی اهدا شد. بسیاری از تحولات در نمایشگاه نیویورک در سال 1959 به نمایش درآمد. رادیولا از کلاس سوم "آنگارا" نمونه اولیه بود که در یک نسخه تک ساخته شد.
