چراغ شبکه Radiola "Rubin".
رادیوهای لوله شبکهداخلیچراغ شبکه رادیولا "روبین" در سال 1958 توسط کارخانه برق الکتریک فنی ریگا VEF ساخته شد. تا سال 1956 ، کارخانه VEF تعدادی گیرنده و رادیو بر اساس لامپ های انگشتی با طرح های مختلف تولید کرده است. برخی از واحدها و شاسی وسایل نقلیه یکپارچه هستند. همه دستگاه ها دارای سوئیچ راکر ، آنتن مغناطیسی داخلی چرخشی و دو قطبی داخلی VHF بودند. گیرنده ها و رادیوهای کلاس III دارای 2 بلندگو بودند ، کلاس II و بالاتر با 4. این نام ها با سنگ های قیمتی نشان داده می شوند: آلماز ، آمتیست ، آکوامارین ، کریستال ، روبین ، یاقوت کبود ، توپاز ، کهربا. یک سریال رودخانه ای وجود داشت: آمور ، آنگارا ، ترک ، دوینا و یک مجموعه موسیقی: کنسرت ، ملودی ، سمفونی. نام های دیگری نیز وجود داشت. برخی از نمونه ها برای تولید به کارخانه های دیگر اتحاد جماهیر شوروی سوسیس منتقل شدند ، برخی دیگر توسط یک دسته آزمایشی تولید شدند. در روزنامه Vefietis (VEFovets) در پایان سال 1955 گزارش شد که وظیفه وزارت صنعت مهندسی رادیوی اتحاد جماهیر شوروی در مورد توسعه 15 مدل جدید و ساخت نمونه های اولیه آنها توسط طراحان VEF انجام شده است. اکثر دستگاه های تولید شده در نمایشگاه جهانی 1958 در بروکسل به نمایش درآمدند و به آنها جوایزی اهدا شد. بسیاری از تحولات در نمایشگاه 1959 در نیویورک به نمایش درآمد. از سال 1956 ، توسعه ده ها گیرنده و فرستنده رادیویی امیدوار کننده دیگر ، از جمله رادیوی ارائه شده "روبین" ، ادامه یافت. رادیولای درجه یک "روبین" نمونه اولیه نمونه نمایشگاه بود و در یک سری کوچک تولید شد.
